Ιδιαίτερα οι τελευταίοι δύο… που τη τρώνε και με φόρα!
Σε καλή μεριά!
Όταν η αποχή φτάνει στο 50% και ψηφίζουν 1.5 εκ. λιγότεροι άνθρωποι σε σχέση με την προηγούμενη βουλευτική εκλογή, σε τόσο πολιτικοποιημένες εκλογές, και κάτω από τέτοιο εκβιασμό των πολιτών … μόνο σκέψη και αναθεώρηση χρειάζεται από πλευράς πολιτικού συστήματος.
Και δεν είναι μόνο ο ΓΑΠ ο οποίος με μία ακόμα απίθανη κωλοτούμπα θεώρησε ότι όλα πήγαν καλώς για το ΠΑΣΟΚ ώστε να νομιμοποιείται η συνέχιση του βιασμού της ελληνικής κοινωνίας χωρίς την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας του λαού.
Είναι κυρίως οι αλληλοσυμπληρωματικές δυνάμεις του κοινοβουλευτισμού που θα πρέπει να προβληματίζονται για ποίο λόγο σε τέτοιες ιστορικές στιγμές δε μπορούν να αντλήσουν λαϊκή υποστήριξη από το αδιέξοδο, ψυχολογικό και οικονομικό, της κοινωνίας.
Η κατακαημένη αριστερά, τα κόμματα που θαρρούν πως εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, τί έχει να πει για όλη αυτή την κατάσταση;
Ας πούμε την αλήθεια: Το πιο αναγκαίο για την κοινωνία δεν είναι να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, αλλά να δημιουργηθεί ένα νέο ρεύμα προοδευτικής αλλαγής. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να καταλάβουμε ότι ο πρώτος πολιτικός χώρος που πρέπει να “επανιδρυθεί” είναι αυτός της αριστεράς.
Χρειαζόμαστε κάποιο νέο σχηματισμό, ενωτικό, με κοινωνική παρουσία και παρέμβαση. Σε αυτόν ας συμμετέχουν και υπάρχοντες σχηματισμοί, όχι όμως με συμφωνίες μηχανισμών και μάχη μεταξύ αυτών για επικράτηση. Χρειαζόμαστε άμεσα νέα πολιτικά υποκείμενα και αντικείμενα συλλογικών διεκδικήσεων τα οποία ύστερα από την απαραίτητη και σε βάθος ανάλυση της συγκυρίας να ανακαθορίσουν το ταξικό κοινωνικό πεδίο και τις διαχωριστικές που περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική στιγμή υπάρχουν στη χώρα και παγκόσμια.
Παρότι η στήριξη σε ένα αριστερό-προοδευτικό ψηφοδέλτιο είναι ασύγκριτα θετικότερη από την ψήφο στη Σκύλα και τη Χάρυβδη της ελληνικής κατάντιας, όσοι πιστεύουν ότι μέσα από μία τέτοια ψήφο στους παρόντες πολιτικούς σχηματισμούς της αριστεράς μπορεί να αλλάξει κάτι στην νεοελληνική μίζερη πραγματικότητα …
… είναι περισσότερο αφελείς από τους ήδη πολύ αφελείς, οριακά ηλίθιους, που θεωρούν ότι ο σχηματισμός της Δεξιάς των ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑΟΣ μπορεί να εγγυηθεί την ανεξαρτησία και “σωτηρία” των κατοίκων, Ελλήνων και Ξένων, του μικρού χωραφιού που λέγεται Ελλάδα.
Μόνο η ενεργοποίηση των κοινωνικών αποθεμάτων σκέψης και δράσης μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από τα αδιέξοδα της χρηματιστηριακής κατοχής. Δε μπορεί ο λαός να συνεχίσει να ανέχεται την εκχώρηση της κυριαρχίας του και της εκπροσώπησής του στους Πάγκαλους των ΜΜΕ, τους Ψωμιάδηδες και τους Ψινάκηδες, τους άρειους Αφους Μιχαλολιάκους, και τους απίθανους Υπουργούς-εκπαιδευόμενους μάγους που πάνω από όλα έχουν την ατζέντα του προσωπικού τους πολιτικούπροφίλ.
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΔΝΤ, ΤΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΑΠΟΧΑΥΝΩΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η νεολαία θα πρέπει να είναι η πρωτοπόρα ηλικιακή ομάδα η οποία, ως η πιο βάρβαρα θιγόμενη λόγω της εκχώρησης του μέλλοντός της για πολλά χρόνια, θα πρέπει να μπει μπροστά για να μετασχηματίσει τη δυναμική ενέργεια της κοινωνίας, αποτέλεσμα των σοβαρότατων πιέσεων και αδιεξόδων, σε κινηματική δραστηριότητα με σαφείς αιχμές και δράσεις.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Υ.Γ.1. Είναι πολλά τα 200 ευρώ μεταφορικά για να ψηφίσεις είτε παπαριές, είτε να κάνεις το πολιτικό “ψυχικό” σου! Είναι μισό μηνιάτικο!
Υ.Γ.2. Όταν δηλώνει η Παπαρήγα ότι είναι ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα και πως τους γεμίζει ευθύνες να συνεχίσουν τον ενωτικό αγώνα τους… θα πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε; Μάλλον και τα δύο μαζί! Να υποθέσω ότι μετά το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ και η στάση του στα Πανεπιστήμια είναι άλλη μία ενωτική πρωτοβουλία του Περισσού!
Υ.Γ.3. Η δεύτερη Κυριακή θα πρέπει να έχει ακόμα πιο μεγάλη αποχή! Αφού “ευχαριστήθηκε” ο πρωθυπουργός ας κάνουμε το κομμάτι μας…
Υ.Γ.4. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι όποιος ψηφίζει για να μπορεί να αισθάνεται το πολιτικό σύστημα ισχυρό και να συνεχίσει τον κοινωνικό κανιβαλισμό με το μνημόνιο δεν έχει δικαίωμα να μιλάει και να παραπονιέται. Ακόμα χειρότερα να λέει παπαριές του τύπου “να βρείτε τα λεφτά από εκείνους που τα φάγανε!”.
Υ.Γ.5. Εξακολουθώ να πιστεύω ακόμα περισσότερο ότι για να αποτελεί η αποχή μία αποϊσχυροποίηση του ταξικά εχθρικού πολιτικού συστήματος και η σταδιακή αποδόμησή του μία διαδικασία προόδου, θα πρέπει ταυτόχρονα να προσπαθεί ο λαός να έχει κοινωνική δράση και πολιτική παρέμβαση τουλάχιστον στο χώρο δραστηριοποίησής του. Σε επόμενο στάδιο χρειάζεται να δημιουργήσει τα δικά του μορφώματα που θα αποκτάνε όλο και μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας. Αυτό χρειάζεται προσπάθεια και συλλογικοποίηση αλλά είναι το πλέον απαραίτητο διότι όταν απουσιάζουν τότε η αποχή μπορεί να είναι και σύμπτωμα ευρύτερης κοινωνικής αφασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου